Rejon katerynopilski

Rejon katerynopilski
Rejon
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 czerkaski

Siedziba

Katerynopil

Powierzchnia

672,2 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


23 238[1]

Położenie na mapie obwodu czerkaskiego
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons

Rejon katerynopilski – jednostka administracyjna wchodząca w skład obwodu czerkaskiego Ukrainy.

Rejon utworzony w 1923, ma powierzchnię 672 km² i liczy około 23 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Katerynopil.

Na terenie rejonu znajdują się 2 osiedlowe rady i 22 silskie rady, obejmujące w sumie 29 wsi i 2 osady.

Miejscowości rejonu

  • Brodeckie[2] (Бродецьке)
  • Czerwony Bród (Червоний Брід)
  • Romejkówka[3] (Гончариха)
  • Gruszkówka[4] (Грушківка)
  • Hulajpole[5] (Гуляйполе)
  • Jampol[6] (Ямпіль)
  • Jaroszówka[7](Ярошівка)
  • Jerki[8] (Єрки)
  • Elżbietówka[9] (Єлизаветка)
  • Kajetanówka[10] (Кайтанівка)
  • Katerynopil (Kalnibłota, ukr. Катеринопіль)
  • Kisielówka[11] (Киселівка)
  • Kobylanka[12] (Кобилянка)
  • Lisicza Bałka[13] (Лисича Балка)
  • Łukówka[14] (Луківка)
  • Lubystek (Любисток)
  • Mokra Kalihorka[15] (Мокра Калигірка)
  • Nadwysie (Надвисся)
  • Nowosielica[16] (Новоселиця)
  • Nowoukrainka (Новоукраїнка)
  • Palczyk[17] (Пальчик)
  • Petrykówka[18] (Петраківка)
  • Potoki[19] (Потоки)
  • Radczycha[20] (Радчиха)
  • Rosochowatka[21] (Розсохуватка)
  • Romejkówka[22] (Ромейково)
  • Stojkowa[23] (Стійкове)
  • Stupiczna[24] (Ступичне)
  • Sucha Kalihorka[25] (Суха Калигірка)
  • Szostakowe (Шостакове)
  • Werbowiec[26] (Вербовець)
  • Wieknina[27] (Вікнине)
  • Żeleźniaczka[28] (Залізнячка)

Przypisy

  1. ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 вересня 2019 року // Головне управління статистики у Черкаській області
  2. ↑ Brodeckie (2), przy ujściu ruczaju Werbowca do Tykicza Gniłego (...); na przeciwległej stronie ruczaju leży wieś Hulaj-pole (Berebiesy). Kościół parafialny katolicki w Zwinigródce. Zarząd polic. w Kalnibłotach, gminny w Polczysku. Dawniej była to osada znacznej liczby szlachty., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 361 .
  3. ↑ Romejkówka, gm. Petrykówka,, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 736 .
  4. ↑ Gruszkówka, okr. czerkaski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 878 .
  5. ↑ Hulajpol, Hulajpole, in. Berebiesy, nad Tykiczem, o 10 w. od Kalnibłot. Wioska założona około roku 1760 (Baliński: ''Starożytna Polska'' str. 1387), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 206 .
  6. ↑ Jampol albo Starościna, nad Wysią, o 7 w. od wsi Petrykówki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 396 .
  7. ↑ Jaroszówka nad Wysią, o 24 w. od Szpoły. Zarząd gminny we wsi Tołmaczu, policyjny w mieście Szpole, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 461 .
  8. ↑ Jerki, przy ujściu Szpołki do Gniłego Tykicza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 565 .
  9. ↑ Elżbietówka, gm Różniatówka, par. Tomaszpol. Należała do Giżyckich, następnie do Lipińskiego, dziś Grodzkiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 347 .
  10. ↑ Kajetanówka (2), parafia praw. Berezówka, nad strugą Bystryjówką, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 671 .
  11. ↑ Kisielówka, wś. pow. zwinogródzkiego, od 1851 cukrownia., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 110 .
  12. ↑ Kobylanka (1) wś. nad Wysią, st. pocz. Kalihorka Mokra, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 95 .
  13. ↑ Lisicza bałka, par. prawosł. Petrykówka, nad strumieniem Lisiczą bałką, do Wysi uchodzącą..., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 309 .
  14. ↑ Łukówka, 1.) pow. zwinogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 309 .
  15. ↑ Kalihórka mokra (1), o 8 w. od wsi Sobolówka. Niegdyś dobra ks. Lubomirskich, w ostatnich czasach Beradakych, obecnie przeszły na własność p. Abazy; właściciel ma piękny park i dwa pałacyki. (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 677 .
  16. ↑ Nowosielica (12) nad strum. Kalnibłoto, (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 274 .
  17. ↑ Palczyk, na lew. brzegu Gniłego Tykicza, par. kat. Zwinogródka, o 4 w. od wsi Brodeckiego i Hulajpola. Część wsi leżąca w nizinie nazywa się Łukówką (...). Do gminy należą wsie: Pieszczana, Jampol, Petrykówka i Lisicza Bałka (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 825 .
  18. ↑ Petrykówka nad potokiem Lisicza-Bałka, wpadającym do rz. Wyś, okr. pol. Kalnibłoto, par. kat. Zwinogródka. Do parafii prawosławnej należą Lisicza Bałka i Jampol. Południowa część nosi nazwę Stojkówki., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 29 .
  19. ↑ Potoki, wś na lew. brzegu Wereśni, (...) należy do klucza terechowskiego Wierzbickich, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 872 .
  20. ↑ Radczycha, część wsi Romanówki (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 378 .
  21. ↑ Rosochowatka (2), wś nad ruczajem Kalnibłoto, gm. Husakowa, o 2 w. od Nowosielicy. (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 764 .
  22. ↑ Romejkówka, wś nad bezimiennym dopł. Gniłego Tykicza, gm. Petrykówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 736 .
  23. ↑ Stojkowa, wś nad rz. Wysią, par. praw. Petrykówka (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 356 .
  24. ↑ Stupiczna, wś. nad bezim. ruczajem, uchodzącym pod wsią Oknina (o 6 w.) do Werbowca, gm. Kalihorka (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 509 .
  25. ↑ Kalihórka sucha (2), (...) razem z Kalihórką mokrą i wś Elizawetką i Sobolówką oraz Tołmaczem, stanowiła jeden klucz. (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 678 .
  26. ↑ Werbowiec, wieś nad rzką t.n. uchodzącą we wsi Brodeckie do Tykiczu (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 378 .
  27. ↑ Oknina, w dok. Wieknina, wś, między mkami Szpołą i Kalnibłotami (Ekaterynpolem), (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 378 .
  28. ↑ Żeleźniaczka, wś nad Tykiczem Gniłym, posiada cerkiew św. Dymitra, z drzewa wzniesioną w 1773 (...), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 767 .