Skoczomyszki
| Zapodidae | |||
| Coues, 1875[1] | |||
 Przedstawiciel rodziny – skoczomyszka zachodnia (Zapus princeps) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Nadgromada | żuchwowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Infragromada | |||
| Podrząd | Supramyomorpha | ||
| Infrarząd | myszokształtne | ||
| Nadrodzina | skoczkowce | ||
| Rodzina | skoczomyszki | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Zapus Coues, 1875 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
| |||
Skoczomyszki[4] (Zapodidae) – rodzina ssaków z infrarzędu myszokształtnych (Myomorphi) w rzędzie gryzoni (Rodentia).
Zasięg występowania
Rodzina obejmuje gatunki występujące na terenie Azji (Eozapus) i Ameryki Północnej (Eozapus oraz Zapus)[5][6].
Systematyka
Takson tradycyjnie włączany do rodziny Dipodidae w randze podrodziny[6], jednak dane molekularne wspierają odrębność tego taksonu[5]. Do rodziny skoczkomyszek zalicza się następujące występujące współcześnie rodzaje[7][5][4]:
- Eozapus Preble, 1899 – myszoskok – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Eozapus setchuanus (Pousargues, 1896) – myszoskok górski
- Zapus Coues, 1875 – skoczomyszka
- Napaeozapus Preble, 1899 – skoczomysz
Opisano również rodzaje wymarłe:
- Javazapus Martin, 1989[8] – jedynym przedstawicielem był Javazapus weeksi Martin, 1989
- Pliozapus R.W. Wilson, 1936[9] – jedynym przedstawicielem był Pliozapus solus R.W. Wilson, 1936
- Sinozapus Qiu Zhuding & Storch, 2000[10]
- Sminthozapus Sulimski, 1962[11] – jedynym przedstawicielem był Sminthozapus janossyi Sulimski, 1962
Uwagi
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Eozapus Preble, 1899.
Przypisy
- ↑ E. Coues. Some account, critical, descriptive, and historical, of Zapus hudsonics. „Bulletin of the United States Geological and Geographical Survey of the Territories”. 5 (3), s. 153, 1875. (ang.).
- ↑ É.L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles. Ordre des rongeurs. „Bulletin de la Société d’Études Scientifiques d’Angers”. 10 (1), s. 168, 1881. (fr.).
- ↑ a b H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 89. (ros.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 318. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Zapodinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
- ↑ R.A. Martin. Early Pleistocene zapodid rodents from the Java local fauna of north-central South Dakota. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 9 (1), s. 105, 1989. DOI: 10.1080/02724634.1989.10011742. (ang.).
- ↑ R.W. Wilson. A Pliocene rodent fauna from Smiths Valley, Nevada. „Carnegie Institution of Washington Publication”. 473, s. 29, 1936. (ang.).
- ↑ Z.-d. Qiu & G. Storch. The early Pliocene micromammalian fauna of Bilike, Inner Mongolia, China (Mammalia: Lipotyphla, Chiroptera, Rodentia, Lagomorpha). „Senckenbergiana lethaea”. 80 (1), s. 188, 2000. DOI: 10.1007/BF03043669. (ang.).
- ↑ A. Sulimski. Two new rodents from Węże 1 (Poland). „Acta Palaeontologica Polonica”. 7 (3–4), s. 506, 1962. (ang.).
- Britannica: animal/jumping-mouse
