Stanisław Pomianowski (ur. 19 kwietnia 1897 w Gralewie, zm. 7 kwietnia 1980 w Londynie) – polski rolnik, działacz społeczny, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II Rzeczypospolitej.
Od 1918 roku służył w 7 pułku piechoty Legionów Wojska Polskiego. Był ranny w kwietniu 1919 roku na froncie ukraińskim. Przeszedł do rezerwy w 1924 roku w stopniu porucznika.
Prowadził gospodarstwo rolne w Jasionce koło Łodzi. Pełnił szereg funkcji społecznych, był m.in.: członkiem rady gminnej w Białej i wydziału powiatowego w Brzezinach.
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 22 779 głosami z okręgu nr 22, obejmującego powiaty: piotrkowski i brzeziński. W kadencji tej pracował w komisjach zdrowia publicznego i opieki społecznej oraz oświatowej[1][2].
14 lipca 1939 roku został awansowany do stopnia kapitana rezerwy. Po 1945 pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Był m.in. ministrem spraw wewnętrznych (kierownikiem do 8 września 1959 roku i ministrem od 8 września 1959 roku) w drugim rządzie RP Antoniego Pająka na uchodźstwie.
Inskrypcja nagrobna upamiętniająca ministra Pomianowskiego.
Zmarł w Londynie, a jego prochy zostały sprowadzone do Polski i pochowane na cmentarzu parafialnym w Górze Świętej Małgorzaty (grób nr 67).
Grób Stanisława Pomianowskiego na cmentarzu w Górze Świętej Małgorzaty.austriackie odznaczenia wojskowe[2].
Życie prywatne
Był synem Bronisława i Jadwigi z domu Olbrych. Ożenił się z Marią (Marianną?) Pniewską, z którą miał 3 synów: Bogdana (ur. w 1924), Jerzego (ur. w 1927) i Tomasza (ur. w 1930)[2].
Przypisy
↑Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 135.
↑ abcBiblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Stanisław Pomianowski. [dostęp 2012-07-14].
↑11 listopada 1963 „za zasługi położone dla Rzeczypospolitej Polskiej” Dz.U.R.P. z 1964 r. Nr 2. s. 13.
↑2 maja 1956 „za zasługi na polu pracy społecznej i niepodległościowej” Dz.U.R.P. z 1956 r. Nr 1. s. 4.