Testacellidae
| Testacellidae | |||
| Gray, 1840 | |||
 Testacella haliotidea | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | mięczaki | ||
| Gromada | ślimaki | ||
| Rząd | trzonkooczne | ||
| Rodzina | Testacellidae | ||
| Rodzaje | |||
| |||
| |||
| |||
Testacellidae – monotypowa rodzina ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora) obejmująca 6 gatunków zaliczanych do jednego rodzaju: Testacella. Są to lądowe, drapieżne ślimaki sporych rozmiarów (do 12 cm długości), o muszli zredukowanej do małego krążka na końcu ciała[1]. Muszla ta chroni jedynie serce i narząd wydalniczy. Tarka Testacellidae składa się z ostrych jak szpilki ząbków. Ślimaki te prowadzą częściowo podziemny tryb życia, dlatego pomimo stosunkowo dużej liczebności są trudne do zaobserwowania. Polują na dżdżownice[1]. Występują w północnej Afryce oraz w południowej i zachodniej części Europy.
Systematyka
Nazwa rodzaju Testacella została użyta po raz pierwszy przez Cuviera w 1800 roku, jednak z powodu braków formalnych uznawana jest za nomen nudum. W 1801 roku dwaj naukowcy, Draparnaud i Lamarck, niezależnie od siebie opublikowali naukowe opisy rodzaju, ale praca Lamarcka ukazała się wcześniej i to on jest uznawany za pierwszego autora opisu[2].
Do rodziny Testacellidae i rodzaju Testacella zaliczane są gatunki[2]:
- Testacella bisulcata
- Testacella gestroi
- Testacella haliotidea
- Testacella maugei
- Testacella riedeli
- Testacella scutulum
Gatunkiem typowym rodzaju jest T. haliotidea.
Przypisy
- ↑ a b Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 504. ISBN 978-83-01-16108-8.
- ↑ a b F. Welter-Schultes: Genus taxon summary for Testacella . [w:] AnimalBase. Early zoological literature [on-line]. AnimalBase Project Group, 2011. [dostęp 2011-12-27]. (ang.).
- J9U: 987007544176505171
