Wojciech Morbitzer

Wojciech Morbitzer
Cis
podporucznik podporucznik
Data urodzenia

9 marca 1923

Data i miejsce śmierci

12 sierpnia 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

batalion „Zośka”

Stanowiska

d-ca 3. drużyny I plutonu Sad 2. kompanii Rudy batalionu Zośka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

  • powstanie warszawskie †
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941)
Mogiła na Powązkach

Wojciech Morbitzer ps. Cis (ur. 9 marca 1923, zm. 12 sierpnia 1944 w Warszawie) – podharcmistrz, podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca 3. drużyny w I plutonie „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.

Podczas okupacji działał w polskim podziemiu zbrojnym. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”.

Poległ 12. dnia powstania warszawskiego w rejonie ul. Stawki na Starym Mieście. Miał 21 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” wraz z ppor. Andrzejem Sobolewskim i ppor. Andrzejem Zagrodzkim na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A20-2-2)[1].

Odznaczony Krzyżem Walecznych i pośmiertnie Orderem Virtuti Militari, rozkazem Dowódcy AK nr 515 z 21 VIII 1944. Uzasadnienie brzmiało: „za wyjątkową odwagę osobistą wykazaną w walkach”[2].

Zobacz też

Linki zewnętrzne

  • Wojciech Morbitzer na Wirtualnym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego

Przypisy

  1. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie. Opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.