Sirijska orijentalno-pravoslavna crkva

Sirijska orijentalno-pravoslavna crkva je orijentalno-pravoslavna crkva koja potiče od drevne Antiohijske Patrijaršije, od koje se odvojila posle 451. godine, posle sabora u Halkedonu. Crkva je poznata i kao Jakobitska crkva.

Ima svoj začetak u monofizitskoj grupi u Siriji, koja se nezavisno okupila oko antiohijskog patrijarha Petra 455. godine. Poznata je pod imenom "Sirijsko-jakovitska", po episkopu Jakovu Zanzali ili Baradaju, koji je oko 540. god. igrao značajnu ulogu u njenom organizovanju. Posle progonstva iz Antiohije (Arapi su osvojili Antiohiju 638. god.), crkva premešta svoje sedište u Mardin (današnja Turska), zatim u Homs (Sirija), a 1959. godine u Damask. Sirijski monofiziti služe Liturgiju Svetoga Jakova na sirijskom. Od 878. god. sirijsko-jakovitski episkopi nose titulu Ignjatije. Sedište Crkve nalazi se u Damasku.

Sirijska orijentalno-pravoslavna crkva na Wikimedijinoj ostavi