Domenico Giacobazzi

Domenico Giacobazzi
Kardynał prezbiter
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

1444
Rzym

Data i miejsce śmierci

2 lipca 1527
Rzym

Biskup Nocera Inferiore
Okres sprawowania

1511-1517, 1524-1527

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

1 lipca 1517
Leon X

Kościół tytularny

S. Lorenzo in Panisperna
S. Bartolomeo all'Isola
S. Clemente

Domenico Giacobazzi (ur. w 1444 w Rzymie, zm. 2 lipca 1527 tamże[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

Był synem Cristoforo Giacobazzi de Facheschisa; jego bratankiem był Girolamo Verallo[1]. W młodości studiował teologię oraz prawo cywilne i karne[1]. W 1493 rozpoczął pracę w Rocie Rzymskiej, a następnie został jej dziekanem[1]. 8 listopada 1511 został wybrany biskupem Nocery[2]. Sześć lat później, zrezygnował z kierowania diecezją na rzecz swojego brata, Andrei, a następnie uczestniczył w soborze laterańskim V i został papieskim wikariuszem generalnym[1]. 1 lipca 1517 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał diakonię San Lorenzo in Panisperna[2]. Od 2 grudnia 1519 do 23 marca 1523 był administratorem apostolskim diecezji Cassano all’Ionio[2]. Po śmierci swojego brata ponownie został (w 1524) biskupem Nocery i pozostał nim aż do śmierci[1]. W 1527 był także kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g Giacobazzi, Domenico. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-08-22]. (ang.).
  2. a b c Domenico Cardinal Giacobazzi. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-08-22]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Wikariusze
przed 1558
  • Giovanni Marsicano (1106/1107)
  • Pietro Senex (1115, 1117–1120)
  • Corrado Demetri (1130–1137[A])
  • Gregorio Centu (1160)
  • Juliusz (1161–1164)
  • Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
  • Walter (1167–1168)
  • Gerardo (1184–1188)
  • Ottaviano di Paoli (1198)
  • Pietro Gallocia (1206)
  • Pietro Sasso (1217)
  • Romano Bonaventura (1236)
  • Giacomo Pecoraria (1238)
  • Stefano Conti (1245–1251)
  • Riccardo Annibaldi (1252)
  • Tommaso Fusconi di Berta (1260)
  • Giovanni Colonna (1262)
  • Tommaso da Lentini (1264)
  • Aldobrandino Cavalcanti (1272)
  • Latino Malabranca Orsini (1279)
  • Bartolomeo di Grosseto (1288)
  • Giovanni di Iesi (1290, 1295)
  • Salvo di Recanati (1291)
  • Lamberto di Veglia (1296)
  • Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
  • Ranuccio di Cagliari (1301)
  • Niccolò Alberti (1302)
  • Giovanni di Osimo (1303)
  • Giacomo di Sutri (1303)
  • Guittone Farnese (1307)
  • Isnardo Tacconi (1309)
  • Ruggero da Casole (1313)
  • Giovanni di Nepi (1317)
  • Andrea di Terracina (1322, 1325)
  • Angelo Tignosi (1324, 1325)
  • Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
  • Nicola Zucci (1341)
  • Raimondo di Rieti (1343)
  • Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
  • Giovanni di Orvieto (1361)
  • Pietro Boerio (1365)
  • Giacomo di Muti (1369)
  • Luca Gentili Ridolfucci (1375)
  • Stefano Palosi (1380)
  • Gabriele Gabrieli (1383)
  • Lorenzo Corvini (1389)
  • Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
  • Francesco Scaccani (1394, 1399)
  • Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
  • Francesco di San Martino (1411)
  • Giacomo Isolani (1414–1418)
  • Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
  • Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
  • Daniele Gari Scotti (1431)
  • Gasparre di Diano (1431)
  • Stefano di Volterra (1434)
  • Genesio di Cagli (1435)
  • Andrea di Osimo (1437)
  • Giosuè Mormile (1441)
  • Onofrio Francesco (1444)
  • Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
  • Berardo Eroli (1449)
  • Francesco de Lignamine (1458, 1459)
  • Giovanni Neroni (1461, 1462)
  • Nicola Trevisano (1479, 1487)
  • Leonardo di Albenga (1485)
  • Giacomo Botta (1486, 1489)
  • Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
  • Pietro Gamboa (1501)
  • Pietro Accolti (1505)
  • Domenico Giacobazzi (1511)
  • Andrea Giacobazzi (1520)
  • Paolo Capizucchi (1521)
  • Bartolomeo Guidiccioni (1539)
  • Pomponio Cecci (1540)
  • Filippo Archinto (1542)
  • Ludovico Beccadelli (1554)
  • Pietro di Lucera (1555)
  • Virgilio Rosario (1555)
Wikariusze
od 1558
  1. urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152