Pierre des Chappes

Pierre des Chappes
Kardynał prezbiter
Kraj działania	Francja
Data i miejsce śmierci	24 marca 1336 Awinion
Biskup Arras
Okres sprawowania	1320-1326

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	18 grudnia 1327 Jan XXII
Kościół tytularny	Santi Silvestro e Martino ai Monti

Pierre des Chappes (zm. 24 marca 1336 w Awinionie) – francuski kardynał i dyplomata.

Życiorys

Pochodził z diecezji Troyes. Studiował prawo w Chartres i Orleanie, uzyskując tytuł doktora, a następnie (1315) regenta. W latach 1312-17 uzyskał stanowiska w kilku kapitułach katedralnych w północnej Francji. Kanclerz króla Francji Filipa V od 1317 do 1320. W październiku 1320 został wybrany na biskupa Arras. W 1325 wspólnie z biskupem Pierre de Montemart negocjował w imieniu króla Francji Karola IV pokój z Anglią. Rok później został przeniesiony na stanowisko biskupa Chartres, jednak nigdy nie odwiedził tej diecezji. W grudniu 1327 Jan XXII kreował go kardynałem prezbiterem Santi Silvestro e Martino ai Monti i wezwał do pracy w kurii w Awinionie. Uczestniczył w konklawe 1334. Protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego od 12 listopada 1335. Zmarł w Awinionie.

Bibliografia

Pierre des Chappes

Protoprezbiterzy Kolegium Kardynalskiego

Do roku 1378

Bonifacy (ok. 1112–1130)
Giovanni da Crema (1130–1134)
Gerardo Caccianemici (1134–1137)
Pietro Pisano (1137–1138)
Gregorio de Ceccano (1138–1139)
Gerardo Caccianemici (1139–1144)
Gregorio Centu (1144–1154)
Guido Florentinus (1154–1157)
Ubaldo de Lucca (1157–1158)
Rainaldo di Collemezzo (1158–1166)
Ubaldo (1166–1170)
Giovanni da Sutri (1170–1180)
Alberto di Morra (1180–1187)
Giovanni Conti da Anagni (1187–1190)
Guillaume de Champagne (1190–1202)
Ruggiero di San Severino (1202–1221)
Leone Brancaleone (1221–1224)
Guala Bicchieri (1224–1227)
Stefano di Ceccano (1227–1227)
Tommaso da Capua (1227–1239)
Giovanni Colonna (1239–1245)
Stefano Conti (1245–1254)
Jan z Toledo (1254–1262)
Hugues de Saint-Cher (1262–1263)
Simone Paltineri (1263–luty 1277)
Simon de Brion (1277–1281)
Ancher Pantaleon (1281–1286)
Hugh of Evesham (1286–1287)
Jean Cholet (1287–1292)
Hugues Aycelin (1292–1294)
Pietro Peregrossi (1294–1295)
Tommaso d’Ocra (1295–1300)
Jean Le Moine (1300–1313)
Arnaud de Canteloup (1313–1313)
Nicolas de Fréauville (1313–1323)
Guillaume Teste (1323–1326)
Gauscelin de Jean (1326–1327)
Bernard de Garves (1327–1329)
Jean-Raymond de Comminges (1329–1331)
Annibaldo di Ceccano (1331–1333)
Jacques Fournier (1333–1334)
Raymond de Mostuejouls (1334–1335)
Pierre des Chappes (1335–1336)
Matteo Orsini di Monte Giordano (1336–1338)
Pedro Gómez Barroso (1338–1340)
Imbert Dupuis (1340–1348)
Élie Talleyrand de Périgord (1348–1348)
Pierre Bertrand d’Annonay (1348–1349)
Guillaume de Court (1349–1350)
Guillaume d’Aure (1350–1353)
Hugues Roger (1353–1363)
Guillaume d’Aigrefeuille (1363–1367)
Pierre de Monteruc (1367–1378)

Wielka schizma

Obediencja rzymska	Simone Brossano (1378–1381) Pileo di Prata (1381–1385) Luca Rodolfucci de Gentili (1385–1389) Andrea Bontempi Martini (1389–1390) Poncello Orsini (1390–1395) Stefano Palosio (1395–1396) Bálint Alsáni (1396–1408) Jan Dominici (1408–1415)
Obediencja awiniońska	Pierre de Monteruc (do 1385) Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401) Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407) Pierre de Thury (1407–1408) Pierre Ravat (1408–1417) Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska	Pierre de Thury (1408–1410) Angelo d’Anna de Sommariva (1410–1412) Francesco Lando (1412–1424)