Prolina

Ten artykuł dotyczy aminokwasu. Zobacz też: inne znaczenia skrótu "PRO".
Prolina
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
kwas (S)-pirolidyno-2-karboksylowy
Inne nazwy i oznaczenia
L-prolina, Pro, P
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C5H9NO2

Masa molowa

115,13 g/mol

Wygląd

krystaliczne ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

147-85-3 (L-prolina)
344-25-2 (D-prolina)
609-36-9 racemat

PubChem

614

DrugBank

NUTR00047

SMILES
OC(=O)[C@@H]1CCCN1
InChI
InChI=1S/C5H9NO2/c7-5(8)4-2-1-3-6-4/h4,6H,1-3H2,(H,7,8)
InChIKey
ONIBWKKTOPOVIA-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Temperatura topnienia

221 °C (L-prolina[1])

Kwasowość (pKa)

pKa1: 2,0, pKa2: 10,5[1]

Punkt izoelektryczny

6,30

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według europejskich kryteriów
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Numer RTECS

TW3584000

Podobne związki
Podobne związki

hydroksyprolina

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Prolina (nazwa skrótowa Pro lub P) – organiczny związek chemiczny z grupy α-aminokwasów, zawierającym w swej strukturze pięcioczłonowy pierścień pirolidynowy. Enancjomer L proliny jest aminokwasem naturalnym, endogennym i glukogennym. Ze względu na obecność dodatkowego wiązania węgiel–azot jest czasem nazywana (chociaż niepoprawnie) iminokwasem (z punktu widzenia chemii nie jest iminą, lecz aminą drugorzędową). Punkt izoelektryczny, pI = 6,30[1].

Prolina ma słodki smak (jak większość aminokwasów).

Prolina jest składnikiem wielu białek, wpływającym w znacznym stopniu na ich strukturę trzeciorzędową. Struktura helisy alfa jest niemal pozbawiona proliny. Aminokwas ten obok swojej pochodnej – hydroksyproliny jest głównym składnikiem struktury helisy kolagenu. Przekształcenie proliny w hydroksyprolinę jest katalizowane przez hydroksylazę prolinową w obecności koenzymuwitaminy C. Zaburzenia tego procesu wskutek niedoboru witaminy C mogą prowadzić do szkorbutu. W mRNA prolina kodowana jest przez kodony CCU, CCC, CCA oraz CCG.

Katabolizm

Katabolizm proliny zachodzi w mitochondriach. Nie ulega ona transaminacji i musi być najpierw przekształcona do glutaminianu[2].

Początkowo prolina utleniana jest do Δ1-pyrolino-5-karboksylanu, reakcja ta katalizowana przez dehydrogenazę prolinową, której koenzymem jest NAD+. Przekształca się on w γ-semialdehyd L-glutaminowy[2].

γ-semialdehyd L-glutaminowy ulega utlenieniu do L-glutaminianu przy udziale dehydrogenazy Δ1-pyrolino-5-karboksylowej (zwanej również dehydrogenazą semialdehydo-L-glutaminianowej), której koenzymem jest NAD+[2].

Zaburzenia metaboliczne związane z katabolizmem proliny[2]

  • Hiperprolinemia typu I - defekt metaboliczny dehydrogenazy prolinowej
  • Hiperprolinemia typu II - defekt metaboliczny dehydrogenazy Δ1-pyrolino-5-karboksylowej

Przypisy

  1. a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 7-1.
  2. a b c d Katabolizm szkieletów węglowych aminokwasów, [w:] Victor W.V.W. Rodwell Victor W.V.W. i inni, Biochemia Harpera Ilustrowana, wyd. VII, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2018, s. 379, 381, ISBN 978-83-200-5410-1  (pol.).
Encyklopedia internetowa (grupa stereoizomerów):
  • Britannica: science/proline
  • SNL: prolin
  • Catalana: 0134859
  • DSDE: prolin